Via deze link zijn een de foto’s van de Alpen Dolomieten reis te bekijken
Dag 1: Start van een Avontuurlijke Reis
Acht enthousiaste motorrijders verzamelden zich om 08:00 uur bij Hunsow waar we hartelijk werden onthaald met verse koffie. Een perfect begin van onze reis. We vertrokken voor een mooie rit van 280 km. Ondanks de kille ochtendlucht en sporadische regenspatjes, genoten we volop van het landschap en de vrijheid op de weg.
Onze dag eindigde in het vertrouwde en uitnodigende Hotel Weber, waar we al eerder hadden verbleven. De warme maaltijden daar waren, zoals altijd, een genot na een lange dag rijden. Het was een prachtige start van onze tocht, met veelbelovende avonturen in het verschiet.
Dag 2: Uitdagingen en Teamwerk op de Weg
De dag startte voorspoedig met een vlotte 200 kilometer lange rit over de Autobahn. Na een welverdiende lunch bij Doner Kebab verlieten de rijders de snelweg, wat aanvankelijk goed leek te gaan. Echter, het lot sloeg toe met meerdere stoplichten en een onvermijdelijke file in een tunnel.
De problemen escaleerden toen de motor van Walter, belast door de stop-start condities, het begaf net na het verlaten van de tunnel, op een deel van de weg zonder vluchtstrook. Ondanks een succesvolle herstart, keerden de problemen snel terug, wat leidde tot een permanente stilstand.
Gelukkig was de groep snel in actie. Met gezamenlijke inspanningen werd de gestrande motor van de snelweg geduwd. De SOS-centrale reageerde efficiënt en stuurde hulp in de vorm van Bertus, die met een trailer arriveerde. Met extra spierkracht van Justin werd de motor veilig op de trailer geladen en naar het hotel vervoerd.
Ondertussen werkte Frank in de backoffice geruststellend aan alternatieven voor reparatie en vervangende vervoersopties. Deze voorbereidingen bleken uiteindelijk niet nodig. De volgende ochtend was een sleepdienst gereed om de motor naar een nabijgelegen garage te brengen. Daar werd de reparatie uitgevoerd, niet door de garage, maar door de motorrijder zelf met telefonische assistentie van Gerard van Hunsow Motoren.
Na de reparaties werd de reis naar Oetz via de Fernpas voortgezet. Aanvankelijk was er nog wat onzekerheid over de betrouwbaarheid van de motor, maar al snel keerde de rust terug en kon de groep met vernieuwd vertrouwen de tocht voortzetten. Ondanks de tegenslagen van de dag, bleek het teamwork en de veerkracht van de groep sterker dan ooit.
Dag 3: Doorzettingsvermogen en Samenkomst in Oetz
De groep, nu bestaande uit 10 personen na een kleine wijziging in het aantal, vertrok richting Oetz. Walter moest echter naar een garage 30 km verderop voor noodreparaties. De lokale garage kon slechts beperkte hulp bieden door gereedschap beschikbaar te stellen, maar kreeg hulp van de helpdesk in de vorm van Gerard van Hunsow voor telefonische instructies. Deze aanwijzingen maakten een noodreparatie aan het brandstofsysteem van de Honda mogelijk, waarna de motor weer functioneerde.
Met hernieuwd vertrouwen vervolgde Walter de reis naar Oetz en arriveerde daar rond 16:00 uur, terwijl de rest van de groep reeds eerder was gearriveerd. laatste 3 Flinten van de groep kwamen pas uren later aan, na vertraging door een lange file op de Fernpas.
Eenmaal herenigd, genoot de groep van een ontspannen avond met borrelen, dineren en een welverdiende nachtrust, waarna ze de volgende ochtend met 15 personen en 14 motoren naar Col du Rocca vertrokken.
Dag 4: Pittoresk Oostenrijk en Voorbereiding op de Dolomieten
Op de vierde dag van de reis splitste de groep zich, met een deel dat een route door een stiltezone in Oostenrijk nam waar een strikte geluidsnorm van maximaal 95 dBa geldt. Om de stevige boete van 220€ te vermijden, koos deze groep voor een rustiger pad. De overige rijders, bijgenaamd de ‘lawaaischoppers’, namen een alternatieve route om aan de restricties te ontsnappen.
Na deze verdeelde dag kwam de groep weer samen om zich voor te bereiden op het volgende grote avontuur: een zesdaags verblijf in de Dolomieten. Met een geplande rit van 280 km in het vooruitzicht, keek iedereen uit naar de prachtige landschappen en uitdagingen die deze beroemde bergen te bieden hebben.
Dag 5: Adembenemende Uitzichten en Culinaire Verwennerij
De rit van Oetz naar Col du Rocca was werkelijk een feest voor de zintuigen. De groep werd getrakteerd op spectaculaire uitzichten, overvloedige sneeuw en ongerepte natuurlijke schoonheid, die een diepe indruk achterlieten op alle deelnemers.
Na een dag vol adembenemende momenten, bood het hotel een welkome luxe. Het diner was al een hoogtepunt op zich, maar het toetjesbuffet met vers gebak en authentiek Italiaans ijs maakte de avond compleet. Dit verblijf in het hotel bewees eens te meer dat het de perfecte afsluiting was van een onvergetelijke dag in de bergen.
Dag 6: Een Dag van Culinaire Overvloed en Schilderachtige Passen
De ochtend begon met een verrassend extravagant ontbijt in het hotel, dat de groep versteld deed staan. Met een aanbod van acht verschillende soorten croissants, waaronder een opvallende zwarte vegan variant, was de variëteit bijna te overweldigend om te kiezen. Het ontbijt zette de toon voor een dag vol verwennerij.
Ondanks dat het een relatief ontspannen dag was met slechts 100 kilometer op de planning, bleek de route verrassend druk door lokale werkzaamheden, wat leidde tot enige vertraging. De groep splitste zich in tweeën, maar ondanks de verschillende snelheden kwam men elkaar steeds weer tegen langs de route.
De rit omvatte vijf indrukwekkende passen: Fedaia, Sella, Valparol, Falzarego, en Gardena. Elk van deze passen bood unieke uitzichten en uitdagingen, en voegde een element van avontuur toe aan de dag.
Dag 7: Hoogtepunten en Gondelavonturen
De ochtend begon vroeg met een vertrek rond 09:00 uur. De groep splitste zich in verschillende kleinere groepen, maar iedereen volgde dezelfde route richting D Oost. Hendrike en Bertus besloten echter voor een unieke ervaring te kiezen door voor het eerst in hun leven met een gondel de berg op te gaan. Ze genoten intens van deze nieuwe ervaring, terwijl de rest van de groep zich opmaakte voor een dag vol motorrijden.
De door MoorMotor uitgestippelde route bleek een schitterend avontuur. De laatste pas van de dag, Passo Giau, was een bijzonder hoogtepunt. Met een hoogte van 2236 meter bood deze pas adembenemende vergezichten die de inspanning van de beklimming meer dan waard maakten. Het afdalen met 29 tornantes was een droom voor elke motorrijder, een mix van uitdaging en pure rijvreugde.
De andere passen van de dag waren niet minder indrukwekkend. Na Passo Giau volgden Stalanza Pas, Tres Crocipas, Cibiana Pass en Passo St. Antonio. Elk van deze routes bood unieke landschappen en rijervaringen, waardoor deze dag een onvergetelijk onderdeel werd van de reis.
Dag 8: Pittoreske Passen en Verfrissende Koffiepauzes
Op Dag 8 stond Route C op het programma, waarbij een koffiepauze op Passo Pordoi gepland was. Hoewel de hele groep dezelfde route reed, deden zij dit niet samen. Een snellere groep koos ervoor om zelfstandig te rijden, terwijl de toercommissie de rest van de groep begeleidde.
De rit door het oosten was werkelijk prachtig en bood iedereen volop gelegenheid om te genieten van de schitterende omgeving. De warmte van de dag maakte de rit uitdagend, maar de schoonheid van de route en de goede gezelschap hielden de spirits hoog. Uiteindelijk arriveerde iedereen, voldaan maar moe, rond 17:00 uur in het hotel.
Gedurende de dag werden zes passen overwonnen, elk met zijn eigen karakteristieken en uitdagingen: Passo S Pellegrino, Pordoi Pass, Valles Pass, Sella Pass, Nigra Pass, Laveze Pass
Elke pas bracht nieuwe vergezichten en frisse berglucht, waardoor deze dag een hoogtepunt werd van de motorreis.
Dag 9: Variërende Routes en Natuurlijke Schoonheid
Na de warme rit van gisteren koos AJ voor een aangepaste, kortere route voor de groep om de hitte van bijna 30 graden enigszins te verzachten. Bertus en Hendrike besloten een dagje rustiger aan te doen en gingen op zoek naar verkoeling door te zwemmen, hoewel het onduidelijk is of ze een geschikte plek vonden. Ondertussen trotseerde een kleinere, snellere groep Route B, die hen door pittoreske landschappen en langs nieuwsgierige koeien op de weg leidde.
De routes, zorgvuldig samengesteld door Moor Motor, boden een prachtige variatie aan landschappen, van weidse uitzichten tot intieme bosrijke paden. De lunch was een unieke ervaring op zich, gesitueerd aan de rand van een sereen meer, perfect geïntegreerd in de natuurlijke omgeving.
Na ongeveer 200 kilometer kwam de groep weer samen op het terras van het hotel, waar onder het genot van een welverdiend biertje de verhalen van de dag werden gedeeld. De bereden passen vandaag waren: Staulanzapas, Duranpas, Vallespas, Passo Rollo, Cereda pas.
Elke pas bood zijn eigen unieke uitdagingen en schoonheden, wat bijdroeg aan een onvergetelijke dag.
Dag 10: Afscheid van de Dolomieten
De laatste dag in de Dolomieten bracht gemengde activiteiten voor de groep. Andries en Thijs maakten van de gelegenheid gebruik om familie te bezoeken die op vakantie was in Italië. Ondertussen koos een klein groepje voor Route A, een uitdagende rit van 221 kilometer, terwijl de rest van de groep ervoor koos om het rustiger aan te doen in aanloop naar de terugreis.
De terugreis begint morgen vanuit Oetz, waar zondagochtend afscheid genomen zal worden. Acht moedige rijders zullen op hun motoren naar Nederland terugkeren, terwijl de rest de reis met auto en trailer zal voortzetten.
Helaas voelde Walter zich na 35 kilometer niet goed en besloot terug te keren naar het hotel. De rest van de groep vervolgde hun weg en beleefde een fantastische dag op de weg, met als hoogtepunt de smalle Pas Manghen, een route die bekend staat om zijn adembenemende uitzichten en uitdagende bochten.
Dag 11: Onvoorziene Uitdagingen op Weg naar Oetz
De reis naar Oetz begon met een ambitieuze splitsing van de groep in twee routes: een deel van de groep koos voor de schilderachtige ’t Himmelsjoch, terwijl de anderen de bekende Brennerpas namen. Beide groepen stuitten echter op een onverwachte afsluiting van de Jaufenpas, vermoedelijk door een wielerevenement, wat hen dwong om rechtsomkeert te maken. Uiteindelijk kozen beide groepen voor de route via de Brenner en Kühtai.
Een koffiepauze onderweg bracht de groepen weer samen, waarbij een tegenslag zich voordeed. Anton, een van de rijders, was ongelukkig ten val gekomen bij een benzinepomp, waarbij hij zijn pols blesseerde. Ondanks de tegenslag werd er snel gehandeld: Frank reed naar Oetz om zijn auto en trailer op te halen, waarna hij terugkeerde om Anton op te halen. Ondertussen bedachten Thijs en Andries een creatieve oplossing om Anton’s motor veilig naar Nederland te vervoeren door deze op hun trailer te plaatsen. Andries zou vervolgens op de motor van zijn vader rijden.
Tijdens de lunchpauze besloot de groep samen te blijven, zodat Anton niet alleen zou zijn, en na een gezamenlijke maaltijd vervolgde iedereen de weg naar Oetz. Deze dag benadrukte het sterke kameraadschap binnen de groep, waarbij snel en effectief werd gereageerd op onvoorziene omstandigheden.
Dag 12: Afscheid en Avonturen op de Terugreis
De twaalfde dag markeerde het begin van de terugreis naar Nederland, met warme afscheidswoorden en wensen voor een goede reis. Zeven motorrijders kozen voor een route via de schilderachtige Titisee, terwijl de rest van de groep direct naar Nederland vertrok.
Ondanks een lichte miezer in de ochtend, klaarde het weer snel op, waardoor de rit door het prachtige Zwitserse landschap onder gouden zonnestralen plaatsvond. Bij aankomst aan de Titisee namen de motorrijders de tijd om zich op te frissen na hun reis, waarna ze het nabijgelegen dorp verkenden.
De dag werd afgesloten met een gezamenlijk diner, waarbij gekozen werd voor Indiaas eten. Dit bleek een uitstekende keuze, en het heerlijke eten was de perfecte afsluiting van een dag vol nieuwe indrukken en gedeelde ervaringen.
Dag 13: Lange Tocht naar Zweibuch Mühle
De dertiende dag van onze reis stelde de rijders voor een uitdagende taak met een route van 450 kilometer naar Zweibuch Mühle in het Sauerland, voornamelijk over de snelweg. De lange rit testte het uithoudingsvermogen van de groep, maar het landschap en de gezelschap hielden de spirits hoog.
Tijdens de lunchpauze koos een deel van de groep voor een verandering van tempo en besloot de snelweg te verlaten voor de meer schilderachtige binnenwegen. Deze beslissing bracht wat welkome variatie in de reis en bood iedereen de kans om te genieten van de rustigere en mooiere routes door het Duitse platteland.
De avond werd doorgebracht in Haus am Muhlenberg, een gastvrije herberg die bekend staat om zijn uitstekende halfpension service. Na een lange dag op de weg was het diner niet alleen een culinaire traktatie, maar ook een moment van gezelligheid en ontspanning. Het menu was rijk en voldoening gevend, perfect afgestemd op de behoeften van vermoeide reizigers.
Met voldane magen en vermoeide lichamen trok iedereen zich terug voor een goede nachtrust, tevreden over de afgelegde afstand en de gedeelde ervaringen van de dag.
Dag 14: De Laatste Etappe naar Huis
Op de laatste dag van onze onvergetelijke reis stond nog 325 kilometer op het programma. Gezien de stijgende temperaturen besloot de groep om de reis in kleinere eenheden voort te zetten, waarbij sommigen kozen voor de snelheid van de snelweg en anderen voor de koelte van de binnenwegen.
Deze flexibele aanpak stelde iedereen in staat om in eigen tempo en comfort naar huis te rijden, waardoor de hitte van de dag dragelijker werd. Dit besluit hielp om de laatste kilometers zo aangenaam mogelijk te maken en zorgde ervoor dat iedereen zijn eigen rit kon aanpassen aan de omstandigheden.
Uiteindelijk kwam iedereen veilig thuis, het einde van een reis vol avontuur, kameraadschap en onvergetelijke herinneringen. De terugkeer naar huis markeerde niet alleen het einde van een fysieke reis, maar ook het begin van het nagenieten van de vele gedeelde momenten en ervaringen.
Via deze link zijn een de foto’s van de Alpen Dolomieten reis te bekijken
