Hemelvaart 2022 Harz “de treinreis”
De treinreis door Chris van Bon
Problemen met mijn ogen dreigden roet in het eten te gooien: bijna ging de motorreis naar de Harz voor ons niet door. Gelukkig konden we een motoraanhanger lenen en zo togen we met auto, fiets, aanhanger met motor erop naar Goslar. Herman kon motorrijden en ik had wel zin in een rondje Goslar op de fiets. Een beetje wereldreiziger weet zich toch te redden?
De tweede dag was het prachtig weer; wat de motorrijders hebben gedaan weet ik niet, maar ik heb Goslar bewonderd. Bij deTourist –Information Goslar lag een leuke routebeschrijving voor op de fiets langs alle hoogtepunten. De middeleeuwse binnenstad is prachtig, de Kaiserpfalz indrukwekkend en het is een feest om door alle kleine straatjes te dwalen. Maar ik vond ook een leuk boekje over de Harzer Schmalspurbahnen, de Brockenbahn. Ik zat wel goed die dag, want een beetje wereldreiziger weet zich toch te redden?
De auto was ’s avonds wel handig om in de stad te eten, de wandelaars vonden het geen probleem wat te lopen en voor de anderen was vervoer aanwezig. Toen het gesprek op de stoomtrein kwam, bleek dat de motorrijders voor de trein hadden moeten wachten. Het lokte Koos en Menke ook wel een dagje met de auto en stoomtrein te doen, dus de volgende dagen togen we met zijn drieën naar Quedlinburg.
In Quedlinburg stond de trein al te stomen, we hadden bedacht tot aan Alexisbad te gaan, dan over te stappen naar Harzgerode en weer terug. Met pauze een reisje van ca 3 uur, genoeg om ook Quelinburg nog te verkennen. Een beetje wereldreiziger weet zich overal te vermaken toch?
Maar liefst € 81,- moesten we betalen aan een onvriendelijke conductrice voor deze geweldige reis.
Vlak voor Alexisbad werd omgeroepen links uit te stappen waar de trein voor Harzgerode klaar stond. Koos en Menke wilden nog een foto nemen van de stoomtrein en ik werd op het smalle perron overlopen door een Duitse familie, die me de trein in duwden. Ik heb nog geroepen naar Koos en Menke maar die hoorden me niet. In de trein ben ik snel gaan zitten maar dat was helemaal niet de bedoeling volgens de familie, want in deze coupé waren 24 zitplaatsen en zij waren met 24 personen en wilden absoluut bij elkaar zitten. Zoontjelief van een jaar of 10 riep : sie mussen weg, moeder bemoeide zich er ook al mee en de som 1 tegen 24 was snel gemaakt. Maar toen ik opstond om een ander plaatsje te zoeken gingen de deuren van de trein dicht en begonnen we te rijden….. zonder Koos en Menke die me zelfs niet zagen zwaaien. Dan is mobiele telefonie echt een uitkomst.
Na 10 minuten rijden, een half uur pauze in Harzgerode (der Landwirt hat heute Ruhetag) en nog eens 10 minuten terugrijden stonden Koos en Menke me weer op te wachten. We hebben gezamenlijk nog iets gegeten en wilden toen met de trein van 14.15 uur terug. Maar dat was een puntje van discussie. Menke had van de conductrice een reisschema gekregen dat inmiddels al 2 maanden verlopen was en dat betekende dat de volgende trein pas om 16.02 ging. Toen begon het ook nog eens te regenen… Maar een beetje wereldreiziger laat zich niet uit het veld slaan….
We ontdekten een prachtige bushalte en merkten hoeveel plezier je met een zelfontspanner kunt hebben. Maar toen er een bus aankwam was de keuze snel gemaakt…… Quedlinburg hebben we niet meer gezien.
De auto kwam ’s avonds weer goed van pas want er was een prachtige pizzeria gevonden. Het was even passen en meten om 12 stoelen te vinden, maar toen ook dat gelukt was restte alleen maar plezier.
De terugreis heeft Herman op de motor gedaan, de fiets ging achterop de aanhanger. Jammer van die enorme regenbui, maar erg blij met de verwarming in de auto….
En met de oogjes gaat alles weer goed.
